{{#palabras}}
{{.}}
{{/palabras}} {{^palabras}}
No hi ha cap resultat ...
{{/palabras}}
enfutismar-se (Diccionari)
enfutismar-se
v. pron.
Enfurir-se.
enfutismar-se (Traducció Valencià-Castellà)
enfutismar-se
v. pron.
enfurecerse.
Et pot interessar
alcadié
angiocolitis
aturdir
bicapa
clefta
deductiu
desembocar
empiece
encarnecer
enxautar-se
expeditiu
extrudibilitat
huesudo
objetivar
piritífero
porocefálidos
reversional
selenioso
sotsintendència
transepto